Was Pekli het chönnen etmangle vom Husrat, het er z’Gälte gmacht u dermit de Schulde ’s Mul verschoppet.
Es ischt jo scho wohr, daß me bim Bure nid vo hüt uf morn rych wird. U ischt en ungrächti Sach, daß alls, was me verchoufe cha, weni gilt, u alls, wo men aschaffe mueß, tüür wott zahlt sy.