Auf eigener Erde steht der Fuß fest, und wäre sie noch so steil. Über eigener Erde lacht der Himmel doppelt freundlich.
De Müettere isch z’roote: Ploogit eui Ching nid mit Lehre vor em i d’Schuel goh! Luegit se süsch z’wecke! Tafele verchritze u Büechli verrupfe chöi si de speter gäng no.