Der Bär wurmseret sturmen am Boden ume; der Läng schießt zuehe, erwütscht ne bime hingere Scheich, zieht uf u schmätteret ne-n uf ene Fluehgring, bis er muustod isch gsi.
Sälb Nacht han i d’Viertelstungen alle ghört schloh. Der Schlof isch bi anger Lüten uf der Stör gsi, i mis Gaden uehe het er nid möge gcho.