Es isch zum Schaft, het si halbbatzig gsunndiget, un es Zitli derno het mes gseh dürsch Wägli ab goh, vo Hus ewägg.
Derzue ischt er süferlige, het Sorg zum Wärchzüüg u ischt e Treue zu de Rosse. Z’wecke bruucht me ne zsäges nie un ihm z’bifähle sälte.