D’Freudeblüemli sy uf em stoubige Schuelstubebode vo dennzemol no mager errunne, u d’Glücksstärndli hei sälte vo der Tili ahe gstrahlet.
Sälbischt wo Brächt het lehre mähjen u mälche: isch das e schöni Zyt gsi! Wie isch dä Vater um ihn ume träppelet u het ne styf bbrichtet!