Wen er het Sytestächen ubercho vo der Asträngig, het ihm der alt Tomi gseit: «Muesch di chrümme, e Stei lüpfen u drunger spöie, de lugget’s der!»
«Gueten Oben ou!» danket Tönel u luegt scharpf, wär es möcht sy. «E z’Hung, isch das nid der Mutsch, wo vor drüüne Jahre bi-n-is isch Zuetryb gsi.»