D’Marei, die alti Meischterjumpfere, isch sälbe Hustage uber Ännin mängisch so toubi gsi, daß sie ’s hätt möge chluube, we sie dörfe hätt.
So ne gschworne Mälcher, wo meint, er syg im Stal der höchscht ohni Gott, nimmt nid emol gärn vom Meischter Vorschriften a, verschwyge de vo öpper angerem.