Das wär afe, we d’Stadlere, wo all Lüt tüei yseife, ihres Töchterli dert chönnt abringe. Die wurd der Gring uf ha wi ne Hung im Rogge!
Ahegsächet bin i würklig. Aber nid vom höhe Chilchedach, nume vo der Bettschget i d’Stuben use, u zwar mit der zsämegwuschete Bettdechi zwüsche den Arme.