Das eifalte Zueheschmöcken ischt jetz der Dank derfür, daß me ne gäng zwägghulfe het. Aber jetz het’s gschället!
Gidanke, wo-n-er gmeint het, sie sygi für alli Zyte verlochet, sy wider dür’sch Wunschloch uuf gschloffe un ihm aghanget wi Chlyberesoomme.