Weischt, was i miech? I chief ihm e schöne Sattel u Zoumzüüg, daß er chönnt usryte! Däwäg brungisch nen am erschten unger d’Lüt, daß er nid verhocketi un e verdräjte Stubechutter wurd.
Der Zimmerma isch vor Erger fascht erworget; er het gwärchet u ghibnet u gschwitzt wi-n-e Bär; aber nom dritte Gang het er müeße der Abstand erkläre.