Weischt, was i miech? I chief ihm e schöne Sattel u Zoumzüüg, daß er chönnt usryte! Däwäg brungisch nen am erschten unger d’Lüt, daß er nid verhocketi un e verdräjte Stubechutter wurd.
Im Chemmeriboden inn isch es luschtig ggange. Chüejer si do gsi, Chnächten u Meitschi; es het ghaseliert u tanzet.