Wo Änni deheimen acho ischt, het d’Sunnen ihre müede Chopf ufs Jurachüssi ahegleit u no par letschti, liebi Blicken uber Land to.
’s Sädelbedli isch halbversteckt am Wald anne gläge, gäbig zwäg für Sumpfhüehnner, wo si ungstört hei welle sädle u em stille Suff ergäh.