Dernoh het Res sys Roß i Stang gstellt u isch ’s Fültscheli go tätschle. Das isch munter u zwäg gsi u het zuetroulig a Reses Chuttenermel u Hang gnoulet.
Guet, i ha mer’sch nid zwuri lo säge, bi go nes Goniagg helte u ha Hansen agsporet, mir welli zsäme heifahre. Es ischt ihm afangs no nid hert nohe gsi, aber schließlig het er der Wille dry ggä.