So het si die Sichlete bis wyt i d’Nacht yhe zoge, u die, wo se mitgmacht hei, sy speter alli Ruehmes voll gsi, wi das brav ggange syg...
Par Suppestämpfle mueß men ou i sym Wanderbuech ha, daß me biwyse cha, mi syg ou ‹gwest›. Was men uf de Verpflegigsstationen erläbt, isch fryli nid alls erschten Usstich.