«Gang reich mer im Chäller es Dotze oder angerhalbs schöni rotbackigi Suurgrauech u Bärner-Rosenöpfel; i will de d’Trucke mit em Chrischtboumschmuck u de Cherzline vüresueche.»
«So wei mer i Gottsname gah, möge d'Lüt säge, was sie wei. I ghaltetis doch nienen us vor Angscht. Nume söll er de destwäge nid öppe meine, i bigährti Steigruebebüüri z'wärde ...»