«Wydebüüßeli chönni mer ou näh, het Müetti erloubt, die sygi ou schön!» isch Peterli zuegfahre. «Aber de nid zvil, daß d’Beieli ou no öppis heigi!» het ’s Meiteli d’Warnig vo der Muetter widerholt.
Jetz bsinnt es si nümme lang. Es spannet der Hahne, streckt der Arm zum offete Flügeli uus, tuet beedi Ouge fescht zue u lot flädere. Gar unerchannt het’s tonachset, fascht wi ne Kanunne.