Das het der Jogg glüpft vom Ofetritt. Er het d’Bysenäbel ahegloh, ischt use u het ’s Biel i ’s Holztütschi gschmätteret, daß d’Schyter a Dachrand ueheggumpet sy.
I der Angscht ischt er gägem Bach zue glüffe, het Schwettine Wasser trouche, gurglet, ghueschtet, usegsprützt u derno, hälf was well, es Tanngrotzli oben ab broche u dermit sis Halsrohr grueßet.