«So, vom Tannlibärg ahe chunnsch de, wo sie d’ Hüehnner müesse bschlo u d’Chatz am Hälslig uberuus lo, we sie söll go muuse! De bisch du also numen e Verdingbueb.»
U lut mym Wanderbuech
heißen ig Fritz Ruch,
u chumen us em Ämmetal;
aber s’ Suuffen isch de nid my Fall!