Fritz het das allszsäme mit glychmüetigem Lächle higno: Das alte Gchöch welle sie jetz nümmen ufwärme, das heig längschte verroche.
Was irdisch Wesen an sich trägt, muss vergehen, die Blume verblüht, der schönste Baum dorrt ab, sogar der gewaltige Berg bröckelt ab, ganze Welten lösen sich in Staub auf zu neuem Werden.